If you wish to be out front, then act as if you were behind.
Laozi (Chinees: 老子), afkomstig uit (jiaxiang) Henan, Zhoukou, Lüyi, was een Chinese filosoof, die meestal in de 6e eeuw v.Chr., tijdens de Periode van Lente en Herfst wordt geplaatst, 604 v.Chr. – 507 v.Chr. Hij is naar men zegt één van de stichters van het taoïsme. Mogelijk heeft hij later, in de 5e of 4e eeuw v.Chr. geleefd, tijdens de Periode van de Strijdende Staten.
Laozi, Confucius, Gautama Boeddha zijn de drie heilige personen, San sheng of, van het taoïsme. Ze leefden ongeveer in dezelfde tijd, in de 6e tot 4e eeuw v.Chr.
Filosoof
Het verhaal gaat dat Laozi, afkomstig van de staat Chu, enige tijd als filosoof rondtrok, maar niemand tegenkwam die naar zijn waarheden wilde luisteren. Uiteindelijk gaf hij het op de mensen goede raad te geven en besloot hij de beschaafde wereld, in dit geval China, te verlaten. Aan de westgrens kwam Laozi een poortwachter tegen, die hem wist over te halen zijn ideeën in elk geval op te schrijven, omdat het zonde zou zijn als die helemaal verloren zouden gaan. Laozi zou hierop de Tao Te Ching, het Boek van Weg en Deugd, een verzameling van 81 korte Chinese teksten, hebben geschreven.
Het is waarschijnlijk dat de Tao Te Ching niet door één auteur is geschreven, maar een verzameling wijsheden van meer schrijvers is. Volgens geleerden dateert het werk van de 3e eeuw v.Chr. Het is daarom waarschijnlijk dat het Laozi’s oorspronkelijke ideeën niet volledig weergeeft.
Laozi was zich bewust van de tegenstellingen in de dingen, die telkens in een eeuwig transformatieproces terugkeren. Zodra het goede of de schoonheid wordt aangenomen is het slechte en de lelijkheid ook al aanwezig. Elke handeling, die zich op het goede of de schoonheid richt, is dus al bij voorbaat contraproductief. Het hoogste goed is daarom als water, dat alle ruimten vult zonder onderscheid te maken. Veranderingen vinden niet op een progressieve wijze plaats, maar in een constante cyclus. Streven is daarom volgens Laozi bij voorbaat zinloos. In de politiek zou “moeten worden gehandeld zonder ergens naar te streven”.
